Poliwęglan komorowy - czym jest? Poznaj ceny i zastosowanie poliwęglanu komorowego

Poliwęglan komorowy  - czym jest?

Pod nazwą poliwęglan komorowy kryje się nic innego jak tworzywo sztuczne, które powstaje z żywic poliwęglanowych i ma w swojej strukturze charakterystyczne kanaliki (komory), od których pochodzi nazwa materiału. Charakteryzuje się on dużą twardością, wytrzymałością i jednocześnie lekkością, dlatego znajduje szerokie zastosowanie w budownictwie. 

Ze względu na przepuszczalność światła i jednocześnie odporność na warunki atmosferyczne tego materiału zazwyczaj produkuje się z niego różnego rodzaju wiaty i zadaszenia. Jeśli na przykład wybierzesz projekt domu z ogrodem zimowym, z dużym prawdopodobieństwem konstrukcja takiej werandy będzie przykryta właśnie poliwęglanem komorowym, a jej ściany boczne będą wypełnione zamiast szkłem poliwęglanem litym.

Do budowy zadaszeń najczęściej stosowana jest płyta z poliwęglanu komorowego, którą można kupić o różnej grubości i wymiarach oraz w niemal dowolnym kolorze. 

Poliwęglan komorowy - rodzaje

Używany w budownictwie poliwęglan kanalikowy występuje w różnych odmianach. Jego najpopularniejsze rodzaje to poliwęglan elewacyjny, jednokomorowy i wielokomorowy. Oprócz tego istnieje poliwęglan lity, który jak sama nazwa wskazuje, nie posiada kanalików tak jak ten komorowy. 

Poliwęglan komorowy elewacyjny

Poliwęglan komorowy elewacyjny ma formę paneli wielkoformatowych, które najczęściej mocuje się na specjalnej konstrukcji powiązanej z fasadą budynku. Tego rodzaju okładziny występują w różnych kolorach i z reguły zdobią nowoczesne biurowce oraz obiekty komercyjne lub przemysłowe. Zaletą elewacji z poliwęglanu jest nie tylko estetyka, ale także to, że stanowi ona dodatkową izolację termiczną budynku. 

Poliwęglan wielokomorowy

Płyty z poliwęglanu wielokomorowego wykazują większą izolacyjność termiczną i lepszą wytrzymałość niż ich odpowiedniki jednokomorowe. Z tego względu wykorzystywane są głównie do tworzenia zadaszeń o większych rozmiarach, także do wypełniania konstrukcji szklarni przemysłowych. 

Poliwęglan jednokomorowy

Z kolei płyty z poliwęglanu jednokomorowego są tanie i doskonale sprawdzają się jako zadaszenia niewielkich rozmiarów (np. nad drzwiami wejściowymi), a także jako wiaty i niewielkie przegrody wewnętrzne. Materiał ten jest również wykorzystywany do produkcji instalacji reklamowych. 

Poliwęglan lity

Poliwęglan lity ma jednolitą strukturę (nie ma kanalików), dlatego jest znacznie bardziej przejrzysty (ma przepuszczalność światła 92%, a więc jak szkło) i nazywany jest „bezpiecznym szkłem”. Słowo „bezpieczny” odnosi się tutaj do jego wytrzymałości, która jest nawet 200 razy większa od wytrzymałości szkła. Z poliwęglanu litego robi się więc nie tylko zadaszenia, ale także świetliki, wypełnienia okien i drzwi oraz szklarni i ogrodów zimowych.

Poliwęglan komorowy czy lity – porównanie

Poliwęglan komorowy - jakie ma zastosowanie? 

Poliwęglan komorowy ma bardzo szerokie zastosowanie w budownictwie, a najczęściej wykorzystuje się go jako:

• materiał na zadaszenia na balkon, taras, daszek nad drzwiami wejściowymi, nad werandą itp.,
• materiał na wiaty garażowe, 
• do wypełniania drzwi i okien,
• jako świetliki na dach,
• do budowy szklarni ogrodowej i oranżerii.

Z płyt poliwęglanowych tworzone są także wiaty przystankowe i różne zadaszenia w miejscach publicznych. Materiał ten ze względu na znacznie większą trwałość i wytrzymałość coraz częściej zastępuje tańsze plexi. 

Poliwęglan komorowy - najważniejsze właściwości

Poliwęglan komorowy sprawdza się jako materiał budowlany ze względu na swoje właściwości. Do najważniejszych z nich należą:

• twardość, 
• wytrzymałość,
• optyczna przezroczystość,
• sztywność,
• lekkość,
• termoplastyczność,
• udarność. 

Jeśli chodzi o kluczowe parametry techniczne poliwęglanu komorowego, warto wymienić następujące:

• gęstość - 1,2 g/cm3
• odporność na działanie temperatury – od minus 40 do plus 120^oC
• przepuszczalność światła – średnio od 69 do 84% w zależności od grubości i liczby komór (dotyczy materiałów bezbarwnych),
• współczynnik załamania światła – 1,58,
• wytrzymałość na rozciąganie >70 MPa,
• współczynnik przenikania ciepła – od około 1,2 do 2 W/m2K.

Jakie są ceny płyt poliwęglanowych?

Płyty poliwęglanowe można kupić praktycznie w każdym popularnym markecie budowlanym, choć najtaniej poliwęglan komorowy dostępny jest bezpośrednio u producenta, szczególnie przy zakupie większej ilości materiału. Cena zależy przede wszystkim od grubości płyt oraz ich rozmiarów. Poniżej przedstawiamy przykładowy cennik płyt o standardowych wymiarach 200 x 105 cm.

Płyty z poliwęglanu litego są droższe i zazwyczaj dostępne w większych rozmiarach. Przykładowo najcieńsza (2 mm) wersja bezbarwna z powłoką UV kosztuje około 106 zł za m2.  Jeśli chodzi o poliwęglan komorowy, jego cena za m2 wynosi od około 40 do 80 zł (w zależności od grubości). 

Należy pamiętać, że do prawidłowego montażu płyt konieczne jest dokupienie profili zamykających i ewentualnie łączących, a także specjalnych podkładek montażowych. Elementy te nie są jednak drogie – ich koszt wynosi od 10 do 30 zł za sztukę. 

Na co należy zwrócić uwagę przy wyborze poliwęglanu komorowego?

Płyty z poliwęglanu komorowego sprzedawane są najczęściej w formie gotowych płyt, które różnią się przede wszystkim kolorem i grubością. 

Jakie są dostępne wymiary płyt poliwęglanowych?

Standardowe wymiary płyt z poliwęglanu komorowego wynoszą: 210 x 60 cm, 200 x 105 cm, 210 x 70 cm, 125 x 60 cm, 125 x 70 cm. Oczywiście można także bez problemu zamówić materiał na wymiar – jest to jednak możliwe w specjalistycznych sklepach i hurtowniach oraz bezpośrednio u producentów. 

Przy wyborze płyt należy zwrócić uwagę na ich grubość. Przykładowo na zadaszenie tarasu stosuje się materiał o grubości 10-16 mm, natomiast na daszek nad drzwi wejściowe wystarczy płyta o grubości 10 mm. Ogólnie poliwęglan komorowy dostępny jest o grubości: 2 mm, 4 mm, 6 mm, 10 mm, 12 mm, 15 mm i 16 mm.

Jak dobrać kolor płyt poliwęglanowych komorowych?

Poliwęglan komorowy może mieć różne kolory. Najpopularniejszy jest bezbarwny, który przepuszcza najwięcej światła (jest ono lekko rozproszone i załamane przez kanaliki). Z tego względu najlepiej nadaje się na przegrody pionowe lub zadaszenia nad drzwiami wejściowymi.

Drugim popularnym rodzajem płyt poliwęglanowych są te w kolorze mlecznym, przez które przepływające światło jest znacznie łagodniejsze. Można je wykorzystać na zadaszenia np. nad balkonem lub tarasem, a także w świetlikach. 

Do zadaszeń przydomowych, wiat samochodowych lub na obiektach w ogrodzie (np. nad altaną) doskonale pasują dekoracyjne płyty zielone i brązowe – należy jednak pamiętać, że taki poliwęglan komorowy nagrzewa się szybciej niż jego jasne odpowiedniki. Warto też wiedzieć, że płyty poliwęglanowe sprzedawane są ze specjalną powłoką chroniącą przed promieniowaniem UV.

​​​​​​​Jak wygląda montaż poliwęglanu komorowego? Krok po kroku

Planując wykorzystać poliwęglan komorowy do zbudowania np. zadaszenia, najpierw warto zapoznać się z instrukcją montażu zakupionego materiału. Należy zwrócić szczególną uwagę na wskazówki dotyczące sposobu cięcia płyt, wiercenia w nim otworów oraz zabezpieczenia kanałów.

W załączonej instrukcji powinno być opisane dokładnie, jak kleić taśmy do brzegów płyty oraz jak mocować poliwęglan komorowy za pomocą śrub.

Bardzo ważne jest, by płyta z poliwęglanu komorowego na zadaszeniu była zamocowana odpowiednią stroną. Należy bowiem pamiętać, że warstwa chroniąca przed promieniowaniem UV znajduje się tylko z jednej strony materiału (powinna być oznaczona specjalną naklejką) i właśnie ta strona powinna być skierowana na zewnątrz (od góry zadaszenia). 

​​​​​​​Jak zabezpieczyć poliwęglan komorowy?

Jak sama nazwa wskazuje, poliwęglan komorowy ma komory, czyli małe kanaliki, które są otwarte i widoczne na krawędziach płyty. Kanaliki te trzeba odpowiednio zabezpieczyć przed wnikaniem brudu i insektów oraz przed nadmiarem wilgoci. Brzegi płyty należy w tym celu uszczelnić w następujący sposób:

• górny brzeg płyty trzeba zakleić nieprzepuszczalną taśmą HDPE lub taśmą aluminiową o szerokości dopasowanej do grubości płyty,
• dolny brzeg płyty uszczelnia się natomiast samoprzylepną taśmą HDPE paroprzepuszczalną,
• dodatkowo brzegi należy zabezpieczyć specjalnymi profilami zamykającymi o odpowiedniej szerokości.

Jak ciąć poliwęglan komorowy?

Wiele firm oferuje poliwęglan komorowy i cięcie go na wymiar, dlatego jeśli nie masz odpowiednich narzędzi, warto skorzystać z takiej opcji. A jak ciąć poliwęglan komorowy samodzielnie? Można do tego użyć piły tarczowej o drobnych zębach lub piły ręcznej, którą należy prowadzić pod niewielkim kątem. Podczas cięcia płyta powinna być dobrze unieruchomiona. Należy pamiętać, by po docięciu materiału zabezpieczyć jego brzegi w sposób opisany w poprzednim akapicie.

​​​​​​​Jakie są najczęściej popełniane błędy podczas przykręcania płyt poliwęglanowych?

Najczęstszym błędem montażowym jest odwrotne ułożenie płyty, czyli warstwą UV do wewnątrz, a nie na zewnątrz zadaszenia. To powoduje szybką degradację materiału, który sam w sobie nie jest odporny na promieniowanie słoneczne. Uszkodzenia zaczynają się od przebarwień, a potem następuje obniżenie wytrzymałości płyty, którą jest w stanie podziurawić nawet silny deszcz. 

Innym częstym błędem jest niedokładne zabezpieczenie brzegów płyt np. wyłącznie listwami bez zastosowania taśmy uszczelniającej. To powoduje wnikanie brudu i wilgoci do wnętrza płyty, co z czasem może powodować rozwój pleśni. Takie zanieczyszczone zadaszenia są nieestetyczne i nadają się wyłącznie do wymiany. Również zaniedbanie kwestii ruchomości zadaszenia może wywołać negatywne skutki w postaci nadmiernych naprężeń materiału i wyboczeń. 

​​​​​​​Jak pielęgnować płyty z poliwęglanu?

Ogólnie płyty z poliwęglanu są mocne, trwałe i odporne na trudne warunki atmosferyczne, dlatego właśnie można je stosować do tworzenia zadaszeń zewnętrznych. Jednak od czasu do czasu wymagają czyszczenia i pod tym względem należy jednak zachować odpowiednie środki ostrożności. Zabrudzenia najlepiej usuwać za pomocą miękkiej gąbki i ciepłej wody z dodatkiem łagodnych detergentów (np. płynu do mycia naczyń).

Nie wolno natomiast szorować płyt ostrymi szczotkami czy druciakami, ani traktować agresywną chemią, ponieważ może to spowodować nieodwracalne zniszczenie powierzchni materiału. W szczególności ostrożnie należy postępować przy myciu powłoki z warstwą UV, aby jej nie uszkodzić.