Właściwości, zastosowanie i prawidłowy montaż folii paroizolacyjnej

Planując budowę domu, trzeba wziąć pod uwagę nie tylko wygląd przyszłego budynku, ale także jego parametry techniczne. Duże znaczenie ma energooszczędność, związana z nią izolacja termiczna, a także możliwość zastosowania odnawialnych źródeł energii. Detali wpływających na te parametry przeważnie nie widać gołym okiem, jednak odgrywają one kluczową rolę.

Za przykład może posłużyć właśnie folia paroizolacyjna, zapobiegająca nadmiernej wilgoci. Wyjaśniamy, jaką dokładnie rolę ona odgrywa.

Czym jest folia paroizolacyjna i jakie są jej właściwości?

Folia paroizolacyjna jest wykorzystywana jako element uszczelnienia ścian, stropów i dachów. Umieszcza się ją pomiędzy warstwą ocieplenia a płytą gipsowo-kartonową lub też bezpośrednio pod podłogą. Jej głównym zadaniem jest zabezpieczenie konstrukcji przed przedostawaniem się w głąb wilgoci. Dodatkowo umożliwia zmniejszenie poziomu wilgoci panującej wewnątrz budynku.

Para wodna powstaje każdego dnia w każdym gospodarstwie domowym, podczas codziennych czynności: gotowania, zmywania, kąpieli. Mówi się, że czteroosobowa rodzina jest w stanie wytworzyć w ten sposób nawet 14 litrów wody, a przy tym nie sposób zredukować tej ilości. Dodatkowo trzeba uwzględnić wilgoć, która pojawia się również z zewnątrz.

W przypadku sprawnej wentylacji – jak na przykład wentylacji mechanicznej – para wodna w większości jest po prostu odprowadzana. Reszta – a w przypadku słabszej wentylacji większa część – przenika wgłąb konstrukcji budynku. I tu właśnie zaczyna się rola folii paroizolacyjnej.

Wyróżniamy kilka typów folii paroizolacyjnej. Ich dokładną charakterystyką zajmiemy się w dalszej części tekstu. Tu wspomnijmy jedynie, że – niezależnie od tego, jaka folia paroizolacyjna zostanie zastosowana w Twoim domu – kluczową jej właściwością jest paroprzepuszczalność określana współczynnikiem SD.

Za najszczelniejszą uważana jest folia paroizolacyjna aluminiowa. Czy warto zawsze decydować się na ten właśnie typ? Okazuje się, że niekoniecznie. Rodzaj folii musi zostać dokładnie dopasowany do miejsca, w którym ma się znaleźć – w przeciwnym razie nie tylko nie spełni swojej roli, ale wręcz negatywnie wpłynie na parametry izolacji budynku

Folia paroizolacyjna a paroprzepuszczalna – kiedy jaką wybrać?

W tym miejscu warto wspomnieć o jeszcze jednej istotnej kwestii: różnicy między folią paroizolacyjną a paroprzepuszczalną. Bardzo często określeń tych używa się wymiennie, jednak w praktyce oba typy różnią się właściwościami.

• Folia paroizolacyjna – zarówno folia polipropylenowa, jak i folia aluminiowa paroizolacyjna – ma stanowić barierę dla pary wodnej powstałej w pomieszczeniach. To, czy w danym przypadku zastosować folię paroizolacyjną aluminiową czy zwykłą, wyjaśnimy za chwilę, natomiast podstawowa funkcja nie zmienia się.
• Z kolei folia paroprzepuszczalna, inaczej nazywana folią wstępnego krycia, jest układana na ociepleniu poddasza jako osłona przed uszkodzeniami mechanicznymi, a jednocześnie materiał umożliwiający jednoczesne odparowanie wody i ochronę przed przeciekami. Może być stosowana jako tymczasowe pokrycie dachowe.

Podsumowując: gdzie folia paroizolacyjna, a gdzie paroprzepuszczalna? Folia paroprzepuszczalna zastosowanie znajduje głównie na krokwiach pokrycia dachowego, dzięki czemu odpowiada za odprowadzenie pary pochodzącej z zewnątrz budynku, zaś paroizolacyjna powstrzymuje wilgoć tworzącą się wewnątrz.

Na czym polega izolacja przeciwwilgociowa? 

Jakie są rodzaje folii paroizolacyjnej?

Jak już wspomnieliśmy, folie paroizolacyjne są dostępne w kilku wariantach, różniących się kolorem, oznaczeniem, a przede wszystkim właściwościami. To, który typ zostanie wskazany jako najlepsza folia paroizolacyjna, zależy od kilku czynników.

• Folia paroizolacyjna polietylenowa

W tej kategorii, oznaczonej symbolem PE, znajdziemy charakterystyczną folię paroizolacyjną żółtą. Składa się ona z jednej warstwy tworzywa. Dostępna jest także wersja biała, wzmocniona dodatkowym uzbrojeniem. Obie mają całkowicie gładką, jednolitą powierzchnię, czasem przypominając wizualnie folię budowlaną.

Współczynnik SD jest tu dość wysoki – wynosi od kilkudziesięciu do 100 metrów. Folia paroizolacyjna polietylenowa jest lekka i niedroga, ale jednocześnie najmniej trwała spośród wariantów dostępnych na rynku.

• Folia paroizolacyjna aluminiowa

To srebrna folia paroizolacyjna – bardzo trwała, wyraźnie zwiększająca żywotność całego systemu. Składa się z kilku warstw polipropylenu i polietylenu. Oznaczona symbolem PE-AL ma w swojej konstrukcji aluminiowy ekran odbijający energię cieplną – w przypadku folii metalizowanych nawet na poziomie 90%. Dzięki temu stanowi ważny element izolacji termicznych.

Folia aluminiowa posiada współczynnik SD powyżej 100 m. Jest także wyraźnie cięższa od typu polietylenowego, trwała, odporna na uszkodzenia mechaniczne.

• Folia paroizolacyjna aktywna

Folia paroizolacyjna aktywna, oznaczana symbolem PP, składa się z dwóch warstw: pierwszą tworzy film funkcyjny, druga zaś stanowi warstwę nośną.

Współczynnik SD takiego modelu jest bardzo niski i zwykle nie przekracza kilkunastu metrów, dlatego folie aktywne są stosowane głównie pod panele oraz pod pokrycia dachowe, jako zabezpieczenie przed przenikaniem wilgoci w głąb konstrukcji, do płyt gipsowo-kartonowych i wełny mineralnej.

Czy wiesz, jak właściwie wykonać izolację fundamentów?

Gdzie zastosować folię paroizolacyjną i jaką najlepiej wybrać?

Gdzie dajemy folię paroizolacyjną? Jej zastosowanie jest, wbrew pozorom, bardzo szerokie. Jak wspomnieliśmy już wcześniej, doskonale sprawdza się jako podkład pod panele chroniący przed wilgocią, a także w konstrukcjach dachowych.

Stosowanie folii paroizolacyjnej jest polecane wszędzie tam, gdzie pojawiają się niedociągnięcia na poziomie wentylacji, a działanie pary wodnej mogłoby wpłynąć na zawilgocenie izolacji termicznej. Nie jest to problem wyłącznie starych budynków.

W budownictwie powszechnie wykorzystuje się ten element przy stropach i ścianach, z oczywistych względów najczęściej jako folię paroizolacyjną na poddasze. Mocuje się ją wówczas pomiędzy obudową a warstwą izolacji termicznej. Umieszcza się także folię paroizolacyjną na ściany wewnętrzne działowe lub na sufit podwieszany. Folia paroizolacyjna znajduje się wówczas jedynie po stronie pomieszczenia ogrzewanego.

Jaka folia paroizolacyjna na poddasze powinna być stosowana? Przede wszystkim musi ona mieć większą odporność na działanie temperatury, zwłaszcza jeśli pokrycie dachowe wykonane jest z ciemnej, silniej nagrzewającej się dachówki. Musi być także metalizowana i posiadać zewnętrzną powłokę refleksyjną. Kluczowe jest prawidłowe łączenie folii, bez jakiejkolwiek, nawet małej szczeliny. Każda nieszczelność sprawia, że system przepływu pary wodnej nie będzie działał prawidłowo.

W przypadku ochrony poddasza powinieneś zapomnieć np. o folii aktywnej, która może spowodować, że para wodna skropi się na jej powierzchni, a to sprawi, że pojawią się ślady gnicia. W przypadku ochrony podłoża, jako folia pod panele, bezsprzecznie sprawdzi się folia polietylenowa, która w skuteczny sposób odprowadzi wilgoć.

Izolację przed wilgocią można zastosować również na podłoże. Folia paroizolacyjna na podłogę sprawdzi się zarówno jako zabezpieczenie pod panele i drewniane deski. Taka ochrona jest konieczna szczególnie w sytuacji, gdy posiadamy betonową posadzkę o maksymalnej wilgotności 2%.

Ile kosztuje i jak wykonać hydroizolację balkonu?

Jak kłaść folię paroizolacyjną? Wskazówki dotyczące montażu

Montaż folii przez wykwalifikowaną ekipę nie należy do najtańszych, dlatego wiele osób decyduje się na samodzielne przeprowadzenie prac. Zadanie takie może wydawać się łatwe, jednak wcale tak nie jest, gdyż kluczowym aspektem jest w tym przypadku precyzja. Podobnie jak w przypadku montażu folii paroprzepuszczalnej od wewnątrz, tak i tu trzeba zadbać o wysoki poziom szczelności. Nawet najmniejsze niedociągnięcie poważnie zaburza funkcję całej konstrukcji.

Jak kłaść folię paroizolacyjną krok po kroku? Zapoznaj się z naszymi wskazówkami.

• Folia paroizolacyjna – którą stroną do góry?

To jedna z podstawowych kwestii – zwłaszcza w kontekście folii paroizolacyjnej żółtej. Którą stroną kłaść ją w ustalonym miejscu? Mogłoby się wydawać, że to obojętne, gdyż obie strony wyglądają podobnie, ale aspekt ten ma bardzo duże znaczenie.

Folię paroizolacyjną żółtą należy kłaść według tego, z której strony znalazły się nadruki oraz siatka ułatwiające przycięcie materiału. Te nadruki powinny znaleźć się wewnątrz poddasza.

A co jeśli stosujesz folię paroizolacyjną aluminiową? Którą stroną układać ten model? Często nie ma to znaczenia. Wielu producentów produkuje folię z materiału o uniwersalnych właściwościach i w takich sytuacjach nie trzeba sprawdzać, która strona ma być u góry. Jeśli jest inaczej, powłoka metalizowana powinna znaleźć się po stronie wewnętrznej.

• Sprawdzenie stanu folii

Zanim zaczniesz montować folię, sprawdź jej stan. Uszkodzona folia nie nadaje się do użytku, gdyż nie zapewnia jednakowej grubości i parametrów na całej powierzchni.

• Układanie folii

Montaż folii paroizolacyjnej wymaga dużej cierpliwości. Folię trzeba dokładnie wyrównać w docelowym miejscu i umocować do krokwi za pomocą ocynkowanych zszywek. Standardowy odstęp pomiędzy elementami mocującymi wynosi mniej więcej 15 cm. Gdy mocujesz folię paroizolacyjną na wełnę mineralną rozstaw jest mniejszy.

Miejsca przebicia należy zabezpieczyć aluminizowaną taśmą samoprzylepną tak, by nie było żadnych przerw na materiale. Kolejne płaty folii paroizolacyjnej układa się „na zakładkę”, zgodnie z nadrukowanymi liniami ułatwiającymi to zadanie.

• Łączenie folii

Bardzo ważnym etapem prac jest połączenie kawałków folii. Czym łączyć folię paroizolacyjną? Do tego celu wykorzystuje się specjalistyczne taśmy. Najpierw powierzchnie do klejenia trzeba dokładnie oczyścić z kurzu, tłustych plam i wszelkich innych zabrudzeń. Trzeba również zwrócić uwagę na to, by taśma gładko i szczelnie dociskała powierzchnie.

• Ostateczne mocowanie

Przy gładkich powierzchniach folię można mocować na taśmę. Jeśli jednak na podłożu pojawiają się nierówności, trzeba użyć płynnego kleju. Nie dociskaj folii do powierzchni z maksymalną siłą – klej nie może się rozlać przesadnie. Jeśli montaż jest przeprowadzany w okresie jesienno-zimowym, warto pomyśleć o dosuszeniu budynku. Oznacza to także, że nie kładzie się warstwy paroizolacyjnej na świeży tynk mokry. Konieczna jest minimum dwutygodniowa przerwa między pracami.

W sytuacji, w której folia ma znaleźć się na nieotynkowanej ścianie, montaż wykonuje się przy użyciu taśmy z siatką zbrojącą. Wtopi się ona w tynk, gdy zostanie położony później.

• Sprawdzenie szczelności

Po montażu trzeba jeszcze sprawdzić szczelność całej konstrukcji. Jak wspomnieliśmy już wcześniej, zszywki powinny zostać zaklejone specjalną taśmą, a ewentualne rury i kable zabezpieczone kołnierzami. Ewentualne nieszczelności folii trzeba szybko wyeliminować.

Dopiero teraz można tworzyć stelaż pod płyty i prowadzić ewentualne dalsze prace.

Na czym polega wiatroizolacja budynku i gdzie najczęściej jest stosowana?