Kalenica jest krawędzią dachu, utworzoną przez dwie przecinające się połacie dachowe. Wyróżniamy kalenicą główną - jest to najwyżej położona krawędź dachu, oraz kalenice narożne, usytuowane w liniach przecięcia skośnych połaci dachowych. Określenie ‘kalenica’ wywodzi się ze staropolszczyzny, od słowa ‘skalać’ , którym określano czynność łączenia słomy z gliną i uszczelniania nią przecięć połaci dachu krytego strzechą, dla uzyskania większej szczelności ustroju. Na podstawie kierunku kalenicy głównej określa się sposób usytuowania budynku względem drogi. Wyróżniamy budynki ustawione szczytowo, czyli te, których kalenica usytuowana jest prostopadle w stosunku do drogi, oraz budynki ustawione kalenicowo, w których kalenica biegnie równolegle do drogi.
Ostatnia aktywność
