Czym ocieplić dach od wewnątrz, a czym od zewnątrz?

Sposoby ocieplenia poddasza

Osoby, które zastanawiają się, jak ocieplić poddasze, mają do wyboru kilka rozwiązań, za pomocą których można wykonać efektywne izolacje stropów i podłóg. Najpopularniejsze to wełna mineralna oraz styropian.

Ocieplenie poddasza wełną

Wełna mineralna jest najczęściej wybierana jako ocieplenie poddasza. To popularne rozwiązanie dlatego, że materiał cechuje:

• termoizolacyjność – współczynnik przenikania ciepła wynosi od 0,031 do 0,045 W/m²K, co gwarantuje ochronę przed ubytkami ciepła i wpływa na wyższą efektywność energetyczną budynku;
• ognioodporność – wełna jest niepalna i podczas pożaru nie wydziela dymu, co umożliwia stworzenie zapory ogniowej na około 2 godzin i bezpieczną ewakuację z domu;
• wodoodporność – pozwala to na ochronę przed rozwojem pleśni i grzybów;
• izolacyjność akustyczna – redukcja hałasów poprawia komfort użytkowania poddasza.

Trzeba jednak pamiętać o pewnych wadach związanych z wełną mineralną. Największą jest podatność na zawilgocenie – po przedostaniu się wody w głąb struktury materiału traci on swoje właściwości termoizolacyjne.

Minusem jest również duża waga, która powoduje znaczne obciążenie konstrukcji budynku, oraz możliwość wykruszania podczas montażu, co może wywoływać podrażnienia dróg oddechowych albo skóry. Dlatego w czasie układania konieczne jest stosowanie maseczek ochronnych oraz rękawic i okularów.

Izolacja poddasza za pomocą wełny wymaga dokładnego dopasowania kolejnych płyt, aby nie było między nimi przerw. Jeśli jako wstępne pokrycie dachu wykorzystano membranę, wełnę można układać na styk z nią, ale bez dopychania. Gdy natomiast zastosowano folię niskoparoprzepuszczalną, konieczne jest pozostawienie szczeliny wentylacyjnej o szerokości 3–4 cm.

Jaka wełna na poddasze?

Do wyboru mamy dwa rodzaje wełny. Szklana jest wytwarzana z piasku kwarcowego, sody oraz szklanej stłuczki, które są roztapiane w temperaturze 1200–1500°C. Do klejenia włókien używa się żywic fenolowo-formaldehydowych. Materiał jest plastyczny i ma niską gęstość, dlatego stosuje się go w przypadku:

• dachów skośnych,
• powierzchni, na których występują liczne nierówności.

Drugi rodzaj to wełna skalna. W trakcie produkcji stosowany jest bazalt, którego poddaje się wytapianiu w temperaturze 1000°C. Wpływa to na dużą twardość wełny, dzięki czemu jest trwała i odporna na ściskanie. Dlatego można ją stosować w miejscach narażonych na obciążenia. Produkt najczęściej wykorzystuje się na dachach płaskich.

Sprawdź ofertę wełny na poddasze od SIG >> https://www.sig.pl/welny-do-poddaszy,c7539

Ile wełny na poddasze?

Ocieplenie poddasza wełną wymaga zastosowania odpowiedniej grubości materiału – im większa, tym lepsza ochrona przed zimnem. Możemy zdecydować się na wełnę o grubości:

• 5 cm – wykorzystuje się ją najczęściej między krokwiami czy ściankami działowymi jako jedną z warstw izolacyjnych,
• 10 cm – przydatna wszędzie tam, gdzie nie można zastosować grubszej izolacji, w tym na stropach, poddaszach, dachach skośnych,
• 15 cm – służy do wypełnienia przestrzeni między krokwiami,
• 20 cm – przydatna do większych pomieszczeń oraz jako ocieplenie dachu od zewnątrz.

Jak układać wełnę na poddaszu?

Skuteczna izolacja poddasza jest możliwa tylko wówczas, gdy zastosujemy dwie warstwy wełny mineralnej. Pierwsza powinna być ułożona prostopadle do drugiej, co zapobiega powstawaniu mostków termicznych. Umieszcza się ją między krokwiami. Jej zadaniem jest ochrona przed wilgocią napływającą z zewnątrz. Jej grubość wyznacza się w oparciu o wysokość krokwi – powinna być mniejsza od niej o 1–2 cm, jeśli zastosowano membranę, bądź 3–6 cm w przypadku folii niskoparoprzepuszczalnej.

Druga warstwa jest potrzebna dlatego, że elementy konstrukcyjne dachu mają mniejszą izolacyjność niż wełna, dlatego konieczna jest ich dodatkowa osłona, która zapobiega ubytkom ciepła.

Obie warstwy wełny mineralnej powinny mieć grubość 20–25 cm, a w przypadku domu energooszczędnego – 30 cm. Tylko wówczas zapewnione zostaną odpowiednie warunki termiczne.

Ocieplanie dachu styropianem

Często wykorzystywany sposób na ocieplanie dachu to styropian. Najczęstszy wybór to styropian grafitowy, ale na przykład do izolacji podkrokwiowej wykorzystuje się również zwykły, czyli biały. Materiał wyróżnia:

• dobra izolacyjność termiczna, porównywalna do wełny,
• wodoodporność – pod wpływem wilgoci styropian nie pęcznieje i nie gnije, poza tym jest mniej nasiąkliwy niż wełna i szybciej schnie,
• lekkość, co wpływa na łatwy montaż,
• duża trwałość, nawet do 40 lat,
• niski koszt zakupu i montażu.

Styropian jest nierzadko wybierany zamiast wełny mineralnej. Decyduje o tym to, że podczas układania nie występuje pylenie, a dzięki odporności na przenikanie pary wodnej parametry cieplne nie zmieniają się w trakcie eksploatacji.

Trzeba pamiętać o pewnych ograniczeniach, z jakimi wiążę się ocieplanie poddasza styropianem. Materiał wykazuje się:

• niską odpornością na ogień, choć jest samogasnący i podczas pożaru nie zapala się, ale kurczy,
• słabą ochroną przed hałasem,
• małą sprężystością, co powoduje podatność na odkształcenia w trakcie eksploatacji,
• brakiem elastyczności – w przeciwieństwie do wełny styropian nie wypełni wszystkich zakamarków, a następstwem tego może być powstawanie mostków termicznych,
• wrażliwością na promienie UV – częsta ekspozycja na słońce powoduje żółknięcie i kruszenie materiału.

Styropian ponadto nie przepuszcza pary wodnej, dlatego nie stosuje się go do izolacji poddaszy w domach drewnianych, istnieje bowiem ryzyko gnicia elementów konstrukcyjnych.

Sprawdź ofertę styropianów dach-podłoga na SIG >> https://www.sig.pl/styropiany-dach--podloga-eps,c7216

Jakie są metody ocieplania dachu?

Ocieplenie dachu można wykonać za pomocą różnych metod. Wśród nich znajduje się izolacja między- oraz nakrokwiowa, które zapewniają odpowiednie parametry cieplne i ochronę budynku przed wieloma niekorzystnymi zjawiskami, w tym atmosferycznymi.

Izolacja międzykrokwiowa

To metoda, w której ocieplenie układa się w przestrzeniach między krokwiami. W tym celu wykorzystuje się wełnę mineralną. Minimalna jej grubość to 20 cm, co powoduje, że nierzadko trzeba zamocować od spodu krokwi ruszt nośny z ocynkowanej stali, aby płyty się zmieściły. Najlepiej umieszczać je na ścisk, aby same utrzymywały się w miejscu.

Zamiast wełny do izolacji międzykrokwiowej można wykorzystać:

• sprężyste płyty styropianowe, które wciska się do krokwi,
• płyty poliuretanowe PIR – w ich wypadku należy zadbać o uszczelnienie styków, do czego używa się rozprężnej piany.

Ocieplenie międzykrokwiowe, jak w przypadku wełny, spełnia swoje zadanie wówczas, gdy pod krokwiami znajduje się dodatkowa warstwa termo- i hydroizolacji. Eliminuje to mostki termiczne. Takie rozwiązanie sprawia jednak, że zmniejsza się wysokość powierzchni dostępnej na poddaszu, poza tym nie można wykorzystać krokwi jako elementu dekoracyjnego.

Izolacja nakrokwiowa – ocieplanie dachu od zewnątrz

W tej metodzie ocieplenie dachu polega na ułożeniu warstwy izolacyjnej na krokwi bądź na deskowaniu dachu. Rozwiązanie stosuje się, gdy:

• podczas prac montażowych nie chcemy ingerować w już wykończone pomieszczenia na poddaszu,
• zależy nam, aby elementy więźby dachowej były widoczne, pełniąc funkcje dekoracyjne,
• konieczne jest stworzenie grubego, nawet 70-centrymetrowego ocieplenia, które jest wymagane w przypadku domów pasywnych.

Izolację nakrokwiową można wykonać na dachach, których kąt nachylenia wynosi minimum 20 stopni. Stosuje się wełnę mineralną albo płyty izolacyjne wykonane z poliuretanu, które odznaczają się dobrymi właściwościami izolacyjnymi oraz odpornością na ściskanie i oddziaływanie wody oraz substancji chemicznych.

Czym ocieplić płaski dach?

W tym celu można wykorzystać płyty poliuretanowe PIR. Ich zalety to:

• niski współczynnik przewodzenia ciepła przy niewielkiej grubości ocieplenia,
• wytrzymałość na ściskanie oraz rozciąganie,
• odporność na rozwój grzybów i pleśni,
• brak nasiąkliwości,
• lekkość, co ma znaczenie w trakcie transportu i montażu.

Można zastosować również wełnę do dachów płaskich. Jest ona zwykle dwuwarstwowa (jedna warstwa to wełna szklana, a druga – skalna) i bardziej odporna na ściskanie czy naprężenia w porównaniu do zwykłej wełny. Dzięki temu można bezpiecznie poruszać się po pokryciu dachowym bez obaw o to, że płyty się uszkodzą.

Czym ocieplić dach skośny?

W tym wypadku najlepiej zastosować wełnę szklaną, która jest lekka i elastyczna. Alternatywą jest piana PUR. Główne zalety to znakomite właściwości termoizolacyjne, odporność na grzyby i pleśń oraz wytrzymałość w przypadku dużych obciążeń.

Do dachów skośnych używa się zwykle pianki otwartokomórkowej, którą cechuje paroprzepuszczalność, dzięki czemu nie dochodzi do gromadzenia się wilgoci. Aplikacja za pomocą natrysku sprawia, że izolowana powierzchnia jest w całości szczelna.

Podsumowanie – ocieplenie dachu wełną czy styropianem?

Mimo tego, że styropian ma dobre właściwości termoizolacyjne, ocieplanie poddasza i dachu częściej wykonuje za pomocą wełny mineralnej. Jest to materiał elastyczny, który łatwo dopasować do skosów czy wnęk okiennych. W porównaniu do styropianu zapewnia lepsza ochronę przed ogniem i hałasem.

W zasadzie jedynym mankamentem jest podatność na zawilgocenie, ale po prawidłowym montażu problem ten nie wystąpi. Jeśli zastanawiamy się, jak ocieplić poddasze, lepszym wyborem będzie więc wełna mineralna, nawet mimo tego, że jest droższa w porównaniu do styropianu.

Artykuł sponsorowany.